Jak dowiedzieć się, czy dziecko ma robaki?

Istnieje wiele form pasożytniczych, które dostają się do ludzkiego ciała i tam żyją. Zakażenie robakami u dzieci jest jedną z najczęstszych chorób. Zwykle ich dotkliwość jest niedoceniana. Zabierają niemowlętom składniki odżywcze z pożywienia, powodują alergie, uporczywe zatrucie, obniżają odporność i uszkadzają narządy jamy brzusznej.

Według statystyk ponad połowa populacji jest zarażona pasożytami, a wśród dzieci jest znacznie więcej zarażonych. Wczesny etap choroby przebiega bezobjawowo - w formie utajonej. Robaki u dzieci, objawy i leczenie, których rodzice powinni się uczyć i rozumieć, czasami żyją w człowieku przez wiele lat, nie manifestując się niczym i aktywując tylko ze spadkiem odporności.

Rozprzestrzenianie się robaków

Choroby wywołujące dolne robaki nazywane są robaczycą. Nikt nie jest na nie odporny, często sami zarażeni są winni pojawienia się robaków. Największy wpływ na stopień ich rozpowszechnienia ma klimat. Najwygodniej czują się w gorących krajach tropikalnych. Liczba pasożytów zależy również od poziomu społeczno-ekonomicznego: w regionach słabo rozwiniętych, o niskim poziomie higieny i medycyny, szczególnie wiele osób cierpi na infestacje helmintów.

Powszechnie przyjmuje się, że robaczyca jest chorobą charakterystyczną dla niższych warstw społecznych żyjących w niehigienicznych warunkach, mających częsty kontakt z ziemią lub zwierzętami – nosicielami inwazji. Jednak statystyki obalają to stwierdzenie: w dobrze prosperujących krajach europejskich badanie wykrywa robaki u jednej trzeciej pacjentów.

Rocznie diagnozuje się 2 miliony przypadków infekcji, a liczba 20 milionów opiera się na obrocie lekami przeciwrobaczymi. 80% z nich to dzieci. Robaki są żywotne, płodne, jedna samica składa dziennie 200 tys. jaj.

Rodzaje robaków

Istnieje wiele rodzajów robaków - ponad 300, 70 jest typowych dla naszego regionu, pozostałe przywożą podróżnicy z egzotycznych krajów. Wszystkie typy pasożytów przystosowane do bytowania w ludzkim ciele należą do trzech dużych kategorii:

• nicienie należące do klasy robaków obłych, najczęściej obserwowane u niemowląt (wśród nich są owsiki, włosogłówki, włosienie, glisty);
• do tasiemców (płaskich) zaliczanych do tasiemców (należą do nich tasiemce, tasiemce, echinokoki);
• przywry lub pasożyty przywry, które żyją i rozmnażają się w jelicie, ale mogą być dostarczane przez strumień krwi do różnych narządów ludzkich. Zwykle najbardziej zainfekowane są jelita, wątroba, woreczek żółciowy sąsiadujący z żołądkiem, ale robaki dostają się do tkanki mięśniowej, płuc, a nawet mózgu i serca.

Na pierwszym miejscu pod względem rozpowszechnienia są owsiki, które mają okrągłą średnicę i drobne parametry - nie większe niż 6 mm. Są zlokalizowane w dolnej części okrężnicy. Znanych jest ponad 24 tysiące gatunków nicieni. Samica może złożyć 150 tysięcy jaj dziennie. Ich systematyczne przemieszczanie się i rozmnażanie poza jelita jest główną przyczyną ryzyka wtórnego zakażenia enterobiazą.

Inwazja Ascaris, która zajmuje drugie miejsce pod względem dystrybucji, jest nieodłączna dla przedszkolaków i młodszych dzieci w wieku szkolnym. Dorosłe robaki wyglądają groźnie: dorastają do 30 cm Samica składa około 100 tysięcy jaj dziennie. Larwy dostają się do organizmu przez niemyte ręce, brudną żywność i wodę. Przenoszą się z krwią do wszystkich części ciała dziecka i osadzają się w nich. Ten rodzaj robaczycy jest dość niebezpieczny dla nieuformowanego ciała dziecka. Glistnica jest często przyczyną reakcji alergicznej u dzieci.

Trichinella nie jest tak powszechna u dzieci. Są przyczyną włośnicy, charakteryzującej się błyskawicznym przenoszeniem jaj przez organizm, powodując uszkodzenie tkanki mięśniowej. Konsekwencje włośnicy to zapalenie otrzewnej, krwawienie z jelit.

Źródła i metody inwazji

Zapobieganie infekcji robakami pasożytniczymi u dzieci jest możliwe, jeśli rozumiesz informacje o przenoszeniu robaków. W rzeczywistości istnieje kilka możliwości ich penetracji w ludzkim ciele. Większość trafia do człowieka drogą kontaktowo-domową lub pokarmową.

Wielu uważa, że ścisłe przestrzeganie zasad higieny osobistej uchroni przed robaczycą. Niestety ta opinia jest błędna. Dzieci są najbardziej narażone na zakażenie z powodu bliskiego kontaktu ze sprawcami. Każde ze źródeł inwazji ma swoją własną charakterystykę:

• na drodze kontaktu z gospodarstwem domowym larwy dostają się do organizmu przez zarażonych ludzi, przez rzeczy, od zwierząt;
• przy metodzie pokarmowej winowajcami są niemyte dłonie, woda o wątpliwej czystości, zakażone zapasy żywności;
• ze ścieżką transmisji robaki dostają się od owadów krwiopijnych;
• z aktywnym (przezskórnym) - jądra robaków pokonują tkankę łączną lub skórę z gleby lub ze zbiorników podczas procesu kąpieli. Czasami larwy w powietrzu wraz z cząsteczkami kurzu dostają się do układu oddechowego.

Pomimo różnorodności gatunkowej robaków, dzieci zarażają się nimi w podobny sposób. Jaja, larwy, część ciała lub cały pasożyt, gdy dostaną się do człowieka, zaczynają się żerować i rozmnażać, ich liczba w przypadku braku terapii intensywnie wzrasta. Stan zdrowia osoby zarażonej pogarsza się, staje się on sprawcą przeniesienia inwazji na innych.

Jaja najczęstszych robaków - glisty, owsików, pokryte lepką kapsułką, mocno przylegają do powierzchni i są tam trzymane. Rozprzestrzenianie się już wkrótce nastąpi. Na dłoniach i palcach jaja gromadzą się pod paznokciami, skąd są przenoszone na przedmioty codziennego użytku, których używa dana osoba. W ten sposób zarażają się wszyscy członkowie rodziny i najbliższe otoczenie.

Niektóre rodzaje robaków są w stanie przeniknąć przez łożysko, zarażać płód w macicy. Zarażenie od matki cierpiącej na enterobiazę, prawdopodobnie podczas porodu. Dziecko karmiące może zarazić się od chorych krewnych, chociaż choroba nie jest przenoszona przez mleko matki. Zdarzają się również nietypowe przypadki przeniesienia jaj robaków od osoby zakażonej: podczas kontaktów seksualnych lub pocałunków, a antykoncepcja w tym przypadku jest bezużyteczna.

Nie można całkowicie uchronić się przed robaczycą: ich larwy żyją wszędzie. Istnieje jednak możliwość zmniejszenia zagrożenia zachorowaniem osób, które przestrzegają wymogów higienicznych, spożywają żywność poddaną obróbce termicznej i regularnie poddają się profilaktycznemu leczeniu robaków.

Identyfikacja robaków

Do zakażenia pasożytami dochodzi najczęściej w ciepłym sezonie, ponieważ maluchy intensywnie eksplorują otoczenie, spędzają cały dzień na dworze, w piaskownicy, pluskają się w zbiornikach, zajadają się jagodami i owocami bezpośrednio z gałęzi, nie martwiąc się o umycie rąk i owoce.

U dorosłych robaki przed wejściem do organizmu muszą wymusić szereg przeszkód: ślinę w jamie ustnej, kwaśne środowisko w żołądku, jelitową obronę immunologiczną. U dzieci ochrona jest znacznie słabsza, dlatego robaki łatwiej ją pokonują. Rodzice powinni być świadomi oznak zarażenia u swoich dzieci. Większość z nich zdaje sobie sprawę z takiej różnicy, jak zgrzytanie zębami w nocy, choć nie jest to jedyny wskaźnik. Jak zrozumieć, że dziecko ma robaki? Należy zwrócić uwagę na objawy.

Typowe objawy robaków

Obecność robaków pasożytniczych w ciele dziecka zatruwa go produktami odpadowymi, dlatego jednym z głównych objawów infekcji jest zwiększone zmęczenie, zawroty głowy, odmowa jedzenia, kaprysy. Charakterystyczne są następujące cechy ogólne:

• alergiczna reakcja skórna - wysypki, pokrzywka, egzema;
• powikłania trawienne - naprzemienne zaparcia i biegunki, wzdęcia, nudności, bóle pępka;
• spadek odporności ochronnej, powtarzające się przeziębienia, dodanie infekcji grzybiczej;
• manifestacja alergiczno-toksycznej odpowiedzi na szczepienie;
• obniżony poziom hemoglobiny.

Rodzice powinni szczególnie uważać na zespół tych objawów u dziecka, na przykład w przypadku trudnych do wyleczenia ostrych infekcji dróg oddechowych lub pleśniawki. W takich przypadkach logiczne jest założenie obecności inwazji robaków.

Oprócz ogólnych objawów zakażenia robakami, istnieją indywidualne oznaki obecności pewnego pasożyta u dziecka.

Objawy Ascaris

Kluczowym objawem glistnicy u dzieci jest suchy kaszel z robakami u dzieci w połączeniu z wysypką skórną, a dwa tygodnie później - przejawem ogólnych objawów zatrucia, bolesnością jamy brzusznej. Charakterystycznym sygnałem jest zmienność samopoczucia nerwowego i psychicznego dziecka.

Objawy owsików

Zakażenie owsikiem jest deklarowane jako odwodnienie jamy ustnej. Zarażone dzieci skarżą się na podrażnienia w okolicy odbytu, zwłaszcza w nocy. Dziecko drapie tę powierzchnię, która jest obarczona stanem zapalnym. U dziewcząt objawy te są uzupełniane przez moczenie i zapalenie sromu i pochwy. Apetyt się zmienia, stolec jest zdenerwowany, dziecko kaszle, nie śpi dobrze, jego układ nerwowy jest rozstrojony.

Manifestacja oznak innych robaków

Trichocefaloza jest powszechna w klimacie umiarkowanym, subtropikalnym: włosogłówki preferują wilgoć. Objawy nie są do końca typowe: ból przypomina napady zapalenia wyrostka robaczkowego, dziecko często ma ochotę wypróżnić się, obserwuje się objawy zapalenia jelita grubego. Konsekwencją może być wypadanie odbytnicy, a także ciężka anemia.

Tęgoryjce są miłośnikami wilgoci, ciepła, preferują także subtropikalne, tropikalne regiony klimatyczne, w szczególności - Terytorium Krasnodaru. Objawem jest wysypka w miejscu wniknięcia pasożyta do skóry. Skomplikowane przez ciężką anemię.

Psy są nosicielami toksokarozy, choroba rozprzestrzenia się wszędzie. Objawy to:

• ból w okolicy brzucha;
• zmniejszone widzenie;
• zaburzenie układu nerwowego;
• reakcje alergiczne.

Może być powikłany zapaleniem oskrzeli, zapaleniem płuc, astmą oskrzelową.

Bąblowica rozmnaża się wszędzie – na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy. Długo trwa w uśpieniu, objawami są zaburzenia nerwowe, ból głowy. Poważne konsekwencje to zaburzenia pracy mózgu, płuc, wątroby, serca, nerek. Inwazję robaków u dzieci, której objawy zagrażają życiu dziecka, leczy się chirurgicznie.

Trematodoza (opisthorchiasis, fascioliasis) jest szeroko rozpowszechniona na wybrzeżach mórz, w dorzeczach, głównym źródłem infekcji są ryby nieleczone termicznie. Objawy choroby charakteryzują się żółtaczką, bólem mięśni, gorączką i wysypką alergiczną. Chorobę pogarsza wrzodziejące zapalenie żołądka i dwunastnicy, marskość wątroby, ropne zapalenie dróg żółciowych, zapalenie otrzewnej, przewlekłe zapalenie wątroby.

Objawy robaczycy dziecięcej są polimorficzne, objawy są odpowiednie dla wielu chorób, dlatego trudno jest wykorzystać tylko obraz kliniczny do postawienia diagnozy. Bardziej realne wyniki uzyskuje się dzięki badaniom laboratoryjnym - analizie jaj robaków i należy je powtórzyć kilka razy.

Cechy wieku choroby

Robaki u niemowlęcia

Zazwyczaj robaki pasożytnicze występują u półtora lub dwuletnich przedszkolaków. Niemowlęta rzadko zarażają się pasożytami od zarażonej matki - podczas rozwoju wewnątrzmacicznego, w czasie porodu, podczas karmienia. Zwykle dzieje się to po 6 miesiącach, z początkiem karmienia uzupełniającego, aktywnego ruchu pełzającego. Dzieciakowi nie brakuje ani jednego drobnoustroju, bakterii, pasożyta. Wykrycie robaków pasożytniczych u niemowląt jest znacznie trudniejsze niż u dzieci w innym wieku. Objawy i oznaki robaków u dzieci manifestują się:

• niepokój dziecka, zaburzony sen;
• ciągłe zmęczenie, letarg, ogólne osłabienie;
• podrażnienia i stany zapalne w okolicy odbytu, au dziewcząt - w okolicy genitaliów;
• zaburzenia trawienia: zaparcia, biegunka, wymioty, wzdęcia, kolki;
• zawroty głowy związane z zatruciem organizmu;
• utrata wagi, odmowa jedzenia, chociaż są wyjątki;
• bladość, białe zabarwienie skóry,
• cienie pod oczami;
• wysypki na ciele, głównie na udach;
• nieznaczny wzrost temperatury;
• zaostrzenie chorób przewlekłych;
• regularny kaszel, niezależny od chorób układu oddechowego.

Takie objawy u niemowlęcia mogą sygnalizować nie tylko inwazję robaków, ale także wiele innych chorób. Dlatego w celu potwierdzenia diagnozy konieczne jest wielokrotne badanie kału w określonych odstępach czasu.

Objawy robaków u dzieci w wieku 2 lat są w większości podobne do typowych objawów robaków. Wprowadzenie larw i rozwijających się form robaków do organizmu dziecka może spowodować ogromne szkody dla zdrowia, ponieważ u niemowląt dopiero zaczynają się tworzyć mechanizmy obronne, dziecko nie jest w stanie oprzeć się niechcianym agresorom. Ryzyko jest tym większe, że dzieci są gotowe spróbować wszystkiego bez znajomości zasad higieny. Bez względu na rodzaj robaków objawy robaczycy u dwulatków są podobne. Ten:

• wysypka na skórze;
• obrzęk węzłów chłonnych;
• obfity wypływ śliny w nocy podczas snu;
• nagły wzrost lub spadek apetytu, któremu towarzyszy spadek masy ciała;
• niespodziewane nudności, dysfunkcja jelit.

Częste są również objawy: podrażnienie w odbycie, u dziewcząt - w okolicy narządów płciowych, zatrucie, zmęczenie, obniżona odporność, zaburzenia procesów nerwowych.

Objawy robaków u dzieci w wieku 3 lat są identyczne jak poprzednie.

Ważnym czynnikiem w inwazji dzieci w wieku od 3 do 5 lat jest ich wizyta w placówkach opiekuńczych, a także kontakt ze zwierzętami zarażonymi robakami. Dzieci zarażają się rzadszymi patogenami robaczycy podczas podróży do egzotycznych krajów lub od krewnych, którzy tam byli. Szybkie przenikanie larw, jaj pasożytów do organizmu dziecka ułatwiają:

• niedobór witamin, przydatnych elementów;
• brak białka z pożywienia;
• jedzenie złej jakości;
• zmniejszona odporność.

Objawy robaków u dzieci w wieku 5 lat są podobne. Na stronie internetowej dr Komarovsky można zobaczyć materiały fotograficzne i wideo dotyczące leczenia i zapobiegania robakom, a także przeczytać recenzje pacjentów.

Diagnoza choroby

Pojawienie się pierwszych objawów sugerujących inwazję robaków sygnalizuje potrzebę specjalnych badań. W praktyce klinicznej wystarczająco dużo uwagi poświęca się diagnostyce robaczycy u przedszkolaków i uczniów szkół podstawowych. Wstępna diagnoza musi być potwierdzona laboratoryjnymi technikami badawczymi:

• kliniczne badanie krwi, którego zadaniem jest znalezienie przeciwciał przeciwko niektórym patogenom pasożytów;
• skrobanie w kierunku enterobiazy i analiza kału, wykonywane trzykrotnie w celu prawidłowej diagnozy;
• analiza oceniająca mikroflorę jelitową.

Podczas ogólnego badania krwi patrzą na wskaźnik koloru. Diagnoza zostaje potwierdzona pod warunkiem, że jego wskaźnik jest wyższy niż ustalony, liczba eozynofilów jest zwiększona, hemoglobina, przeciwnie, zmniejszona i wyrażana jest anemia. Badanie krwi pod kątem immunosorpcji enzymatycznej na pasożyty wykonuje się na pusty żołądek z żyły. Efekt jest prawie w stu procentach nieomylny, niezawodny, jest nawet w stanie zidentyfikować rodzaj robaków, szkody wyrządzone organizmowi dziecka przez robaki.

Analizę jaj helmintów i dysbakteriozy przeprowadza się na podstawie badania kału. Testy stolca na robaki nie zawsze dają wynik, dlatego wykonuje się je wielokrotnie. Aby uszczegółowić diagnozę, stosuje się badanie biologiczne plwociny, żółci, moczu, coprogram kału. Przywr określa się badając zawartość jelita i intubację dwunastnicy.

Dodatkowe techniki diagnostyczne obejmują USG narządów wewnętrznych, RTG, tomografię komputerową, MRI. Pomagają specjaliście określić obecność robaków w narządach wewnętrznych. Połączenie tych badań umożliwia potwierdzenie lub zaprzeczenie rozpoznania enterobiazy. Im szybciej zostanie postawiona diagnoza i rozpocznie się leczenie robaków u dzieci, tym mniej ucierpi zdrowie dziecka.

Uzdrowienie z najazdów metodą tradycyjną

Poważne konsekwencje robaczycy skłaniają nas do odpowiedzialnego podejścia do leczenia choroby, kontaktu ze specjalistami – parazytologiem lub pediatrą. Leczenie składa się z 3 etapów.

Etap przygotowawczy polega na wyznaczeniu sorbentów i leków przeciwhistaminowych w celu oczyszczenia organizmu dziecka z toksycznych substancji nagromadzonych w wyniku cyklu życiowego pasożytów.

Terapia przeciwrobacze polega na doborze leków w zależności od wieku, rodzaju patogenów, stadium choroby. Zwykle przepisuje się jednorazowy odbiór leku w postaci tabletki lub zawiesiny. Po 2 tygodniach kurs się powtarza.

Leki przeciwrobacze są bardzo toksyczne, dlatego przepisując je należy zachować jak najwięcej środków ostrożności, aby nie zaszkodzić zdrowiu dziecka. Umiarkowanie dawkowania ma ogromne znaczenie. Nie zaleca się samoleczenia, lek powinien przepisać lekarz, który czasami może przepisać kombinację leków. Zaleca się uważne przeczytanie przeciwwskazań środka przeciwrobaczego.

Schemat oczyszczania przeprowadza się po zastosowaniu leków przeciwrobaczych, gdy pasożyty umierają, pozostawiając ciało z kałem. W tym momencie do organizmu dziecka dostaje się ogromny rozprysk toksycznych substancji. Do czyszczenia przepisywane są lewatywy, przyjmowanie pochłaniaczy i leków żółciopędnych. Po zakończeniu kuracji konieczne jest ponowne wykonanie badań krwi i kału. W przypadku powikłań dziecko jest rejestrowane na 3 lata.

Środki ludowe

Ziołowi uzdrowiciele mają długą historię zbawienia od pasożytniczych robaków. Medycyna głównego nurtu dostrzega korzyści płynące z niektórych z tych środków. Jednak nie wszystkie dają gwarantowany rezultat. Wskazane jest skoordynowanie ich stosowania z lekarzem. Za najskuteczniejsze uważane są następujące przepisy ludowe:

• za pomocą pestek dyni;
• stosowanie konopi, dyni, oleju lnianego;
• lewatywa z czosnku uzupełniona mlekiem;
• za pomocą lewatywy sodowej;
• sok marchwiowy;
• napar z wrotyczu pospolitego: 3 łyżki. l. wrotycz wlewa się szklanką wrzącej wody, nalega na godzinę, napar podaje się dziecku do wypicia 1 litra deseru. trzy razy dziennie; przedawkowanie jest niedopuszczalne, więc nie ma depresji układu nerwowego;
• Smoła brzozowa;
• napary ziołowe, lewatywy z piołunu.

Środki zapobiegawcze

Aby chronić dziecko przed inwazjami robaków, należy ściśle przestrzegać pewnych zasad:

• naucz dziecko dokładnie myć ręce przed jedzeniem, po spacerze;
• systematycznie przycinaj płytki paznokcia;
• częściej zmieniaj kostium dla dziecka;
• utrzymuj w czystości artykuły gospodarstwa domowego, zabawki;
• niepożądane jest trzymanie czworonogów w domu;
• naucz nie brać palców, zabawek do ust na spacer;
• raz w roku przeprowadzić profilaktykę dla całej rodziny w postaci przyjmowania leków.

Inwazja robaków to poważny problem. Choroba jest dość powszechna na świecie, szczególnie podatne są na nią dzieci. Choroba może trwać latami, wyrządzić ogromne szkody zdrowiu dziecka. Robaki w trakcie swojego istnienia uwalniają toksyny, co prowadzi do pojawienia się różnych chorób, które przysparzają dziecku wiele dyskomfortu i nieprzyjemnych doznań. Dlatego rodzice powinni w porę zauważyć objawy, podjąć leczenie z pomocą specjalisty.